Meteen naar de inhoud

Niemandsland

6 februari 2022
‘Eén dag op de grens tussen beten en gerucht is genoeg om gek te worden.’

Jaja, we starten dit bericht met een Bløf quote. En niet om cynisch te zijn. Nee, omdat dit liedje, ‘Eén dag op de grens’, het beste dekt waar we ons nu in bevinden. We zijn op de grens; besmettingen torenhoog maar alles is open, alles mag weer maar het is lastig je ertoe te zetten, je wilt eruit maar het warme bedje lonkt.

Het is het Niemandsland tussen twee gebieden, twee contrasten. Ook Nacht-Theater bevindt zich in Niemandsland. Terwijl sommige repetities nog niet door kunnen gaan door vele quarantainegevallen moeten we toch ook weer gaan doorlopen om die première te halen. En met veel projecten zitten we nog in de schrijffase, terwijl de eerste festivalvraag al is binnen gekomen.

Theater is even een cognitief proces geworden, iets wat zich bij mij afspeelt in mijn hoofd en niet op de vloer. De wonden van de meerdere lockdowns zijn diep, maar misschien ook wel nodig. Om theater opnieuw uit te vinden, om nieuwe verhalen mee te maken, om uit te vinden wat nou echt belangrijk is… Ik weet het allemaal niet. Het zal wel even duren totdat alles weer draait, dat theater weer in de buik zich afspeelt.

‘Eén dag op de grens tussen liefde en verraad is genoeg om gek te worden, al bedoelt ze het niet kwaad…’ Over twee á drie jaar zullen we erop terugkijken en erover schrijven. Dan weten we wat dit heeft opgeleverd, waar we dan staan.

Nu nog even de tol betalen.

Liefs,
Jimmy